Har alvorlig depresjon og er redd for framtida og å få det på nytt

Hei du!

Så fint at du tar kontakt.

Du forteller at du er i ein alvorleg depersjon. Då vil tankegangen fungere ganske annleis enn den gjer når ein ikkje er i ein depresjon. Slik eg les spørsmålet ditt så er det nettopp depresjonen som "lurer" deg til å tenke at det ikkje skal gå bra med deg i framtida. Når ein har depresjon (og spesielt når den er alvorleg) så ser ein verda (og framtida) gjennom depressive briller. Der vil det sjå ut som at ingenting skal ordne seg og då er det vanskeleg å tru på psykolog og familie som fortel at det er lys i enden av tunnelen. Eg vil minne på og henge meg på det familien og psykologen din seier - det er absolutt lys i enden i tunnelen sjølv om det ikkje ser slik ut for deg no.

Eg ser at du skriv at "ingen vil ha nokon med depresjon". Dette stemmer ikkje og her er det nok også depresjonen som snakkar til deg. Det er faktisk slik at omlag 30% av alle menneske vil oppleve ein eller fleire depresjonar gjennom livet. Det er ein veldig stor andel av befolkningen. Dei aller fleste av desse personane fungerer heilt fint i store deler av livet.

Det er også slik at vi menneske alltid vil vere sårbare for å enten kunne bli sjuke psykisk eller fysisk (og begge deler) i løpet av livet og dette er rett og slett ein del av livet. Ein kan ikkje forvente å kunne stå i jobben uten å trenge pause/sjukemelding fordi kriser, dødsfall, psykisk og fysisk sjukdom kjem til alle på eit tidspunkt. Så dersom du skulle få vanskelige perioder i framtida så er du i båt med alle andre og det er ikkje noko rart eller feil med deg av den grunn.

Når det er sagt så er det heller ikkje noko som tilseier at du trenger å bli deprimert igjen sjølv om du er det no. Det er riktignok slik at dei som har vore deprimerte har noko større sjanse for å bli det på nytt - men det er ikkje slik at det alltid skjer eller trenger å skje.

Det er også viktig å merke seg at det som er "bra" med depresjon (når det først har skjedd) er at det er mykje som hjelper mot depresjon og det finst mykje ulike behandling. Dei mest kjente behandlingmåtane er psykoterapi/samtaler (slik du sikkert får av BUP) og medisiner.

Det er også viktig å vite om at det stadig skjer meir og meir på forskningsfronten når det gjeld medisiner for depresjon. Nettopp fordi så mange strever med dette gjennom livet så blir det brukt mykje ressursar på å finne gode behandlingmetodar og medisin. Med andre ord er det også slik at det vil finnast enda bedre hjelp for depresjon i åra som kjem - altså dei åra du gruar deg til.

Eg tenker at eg vil råde deg til å fokusere så godt du kan på her og no og ikkje stresse med framtida (veit det er lettare sagt enn gjort - men prøv). Prøv også å ta imot hjelpa du får og fortell korleis du har det til psykolog og familien slik at dei kan hjelpe. Det er veldig vondt å holde mykje inni seg når ein har det så vanskelig.

Du vil komme ut av depresjonen og då vil du sjå ting annleis enn du gjer no. Eg har sett dette mange gonger og det er heilt sant at tankane fungerer/framstår annleis under depresjonen enn etter. Eg ønsker for deg at du snart skal få oppleve dette.

Alt godt til deg - eg sender gode tankar.

Med beste helsing frå psykologen